git, ey düşünce, uçmaya yetecek kadar açık bir sözcük
kanatların ise, seni havalandırıp götürebiliyorsa eğer
hafif madenlerin sallandıkları
yeni bir aklın müjdesiyle
havanın keskinleştiği
kendine özgü silahların
konuştuğu yere
orada savun bizi
bir ağacı sürükledikten sonra batıyor dalga
ateş, önce kendine çekmişken, bırakıyor seni
inanç, yalnızca bir dağı yerinden oynatabildi
ne varsa bırakıp git, ey düşünce
acılarımızdan başka bir şey olmasın hamurunda
bütünüyle tercüman ol bize