insan kendi tarzını, başka bir şey yapamadığı zaman bulur.ilham perisi acemiliği teselli ederek ödüllendiren; ama ders çalışmayı, özellikle de matematiği hiç sevmeyen bir fahişe gibi.
sanatsal gelişimin keyfi, enerji kazanımı olarak not edilebilir; çünkü böylesi bir özgürleşmenin yolu zaman zaman dikenlidir.
demokrasi, yarım yamalak eğitimiyle aslında kitsch olanı besliyor. sanatçının gücü tinsel olmalı. ancak çoğunluğun gücü maddidir. ara sıra bu dünyaların buluştukları yerde rastlantı vardır yalnızca.
sanatta en iyisi, her şeyin bir kez söylenmesi ve her defasında da en yalın haliyle söylenmesidir.
sanat yaratılış gibidir; birinci gününde de, sonuncu gününde de geçerlidir.