dünyada hiçbir ülkü bu denli alçalmaya değmez.insanın en iyi dostu, ölmüş olan dostudur.
erkekler, sandığından daha çoğunu beklerler. yemek pişirmek, ortalığı süpürmek, ıvır zıvırla uğraşıp onları kendine dert etmek gerekir.
insan ölme zamanı geldiğinde değil, ölebildiği zaman ölür.
londra kilise meclisinin yirmi yedi yasasının yirmi yedisinin de içine sıçayım.
amaranta ursula ile aureliano, günlük ve sonsuz tek gerçeğin aşk olduğu boş bir evrende asılı kaldılar.
arkadaş dediğin, bir alay hergeleden başka bir şey değildir.
dünya öylesine çiçeği burnundaydı ki, pek çok şeyin adı yoktu daha ve bunlardan söz ederken parmakla işaret edip göstermek gerekirdi.
eşyanın da canı var, bütün iş, ruhlarını uyandırabilmekte.
seks, insanın aşkı bulamadığında elinde kalan bir tesellidir.
zararsız deliler olacakları önceden sezinlerler.