geçmişi kurcalamak kimseye iyi gelmez.kadın kadındır. mısırlı, sudanlı ya da ıraklı.. nereli olursa olsun fark etmez. siyah, beyaz ya da kızıl. hepsi kadın ve hepsi aynı.
kadınlar erkeklere aittir. dünyada bazı şeyler değişti; su dolaplarının yerine pompalar geldi, tahta sabanlar yerine demir sabanlar geldi, artık kızları da okula gönderiyoruz, radyolar ve arabalar değişti, rakı ve mısır şarabının yerine viski ve bira içmeyi öğrendik. ama tüm bunlara rağmen, her şey eskisi gibi.
bu topraklarda peygamberlerden başka kimse yetişemez. bu kuraklığı yalnızca gökyüzü iyileştirebilir.
acıma, bazı durumlarda sonuçları belli olmayan bir duygudur.
hayat acılarla dolu ama yine de iyimser olmalı ve ona cesaretle sarılmalıyız.
kadınları yalnızca erkeklere kur yaparken gördüğümüz bir çağda yaşıyoruz.
dünyada ne adalet ne de insaf var.
bu topraklar şiirin ve olasılığın toprakları. yıkabilir ve yapabiliriz; istersek güneşin kibrini kırabiliriz, bir şekilde yenebiliriz yoksulluğu.
onu çarpık bir şekilde sevdim. o da beni.
"her kim ki iyiyi emzirir, onun için yumurtalarından mutlulukla uçan kuşlar çıkacak. her kim ki kötülüğü doğurur, onun için dalları acı ve meyveleri pişmanlık dolu bir ağaç büyüyecek."