22.02.2013

moby dick

herman melville

trajik açıdan büyük olan bütün insanlar, belli bir hastalık yoluyla büyük kılınırlar. hırslı, yetenekli ölümlülere özgü yüceliklerin hepsi, hastalıktan başka bir şey değildir.

inanç, bir çakal gibi, mezarlar arasında beslenir ve bu ölüm karanlıklarından en canlı umutlarını toplar.

oruç tutmak bedeni çökertir; bu yüzden ruh da çöker ve oruçtan doğan tüm düşünceler ister istemez cılız, miskin düşüncelerdir. bundan ötürü de midesi bozuk tüm dindarlar, gelecek üstüne karamsar düşünceler beslerler. cehennem kavramı, perhiz çöreğiyle midesini bozmuş bir adamın kafasından doğmuştur ilkin. o gün bugün de, oruçluların babadan oğula getirdiği sindirim bozuklukları içinde süregelmiştir.

korku bilgisizlikten doğar.

şaşılacak şey doğrusu: paranın yeryüzündeki tüm kötülüklerin başı olduğunu, paralı bir insanın hiçbir zaman cennete gidemeyeceğini biliriz. gene de, bize verilen paraları el etek öpüp alıveririz.

bedenim, asıl varlığımın tortusudur ancak.

"yazıklar olsun kendi günahlara batmışken başkalarına talkın verene!" (pavlus)

bu dünyada her şeyin değeri, kendi karşıtıyla meydana çıkar. hiçbir şey kendiliğinden şöyle ya da böyle değildir.

tüm insan emekleri böyledir: hiçbirinin sonu gelmez, insaf nedir bilmez hiçbiri.

nice adamlar bilirim ruhu olmayan. ne mutlu onlara! daha rahat ederler. ruh dediğin, arabada beşinci tekerlek gibi bir şeydir.

dünyanın en güzel şeyleri, hiç sözü edilmeyen şeylerdir; en derinlerimizde yatan ölülerin mezar taşları yoktur.

en yararlı, en güvenilir yiğitlik, tehlikeyi açıkça görenlerin yiğitliğidir ve hiç korkmayan bir adam, bir korkaktan daha tehlikelidir arkadaşları için.

her anlaşılmaz şey karşısında yapılacak en akıllıca, en kolay iş gülmektir.

insan deliliğinde çoğu zaman sinsice ve kurnazca bir şeyler vardır. geçti sandığınız sırada, o delilik belki daha ince bir biçime bürünmüştür sadece.

güneşin altında sahiden yeni hiçbir şey yoktur.

yaşam dediğimiz bu acayip, bu karmakarışık işte, öyle garip anlar olur ki, insan şu koca evreni büyük bir şaka olarak görür. bu şakayı pek anlamasa bile, kendisiyle alay edildiği kuşkusuna düşer.

ne denli çok şey de gizlese, ne denli asık suratlı da olsa, gene de kadınların en iyisidir doğa.

kolonya yapılırken ilk çıkan koku, kötü kokuların en kötüsüdür.

"akıl yolundan şaşan adam, ölüler arasında sayılır." (hz. süleyman) 

en yırtıcı hayvanlar, en sıcak iklimlerde gelişir.

"insan yüreği, kendi kötülüğünü kendisi üretir; insanlar kendi kötü yazgılarının peşinden koşarlar ya da koşmaya sürüklenebilirler; erkekçe kahramanlığın en soylu görünüşü bile mukavvadan yapılmış bir maske olabilir."

ey gizemli güzellik! hiçbir sevdalı senin gibisini görmemiştir genç sevgilisinin gözlerinde. dişleri sıra sıra köpekbalıklarından, cana kıymaktan, insan eti yeme huylarından söz etme bana. inanç gerçeği kovsun, düşler de belleği! senin ta derinlerine bakıyor, sana inanıyorum!