insanın yarattığı en iyi şey kitaptır. dünyadaki en büyük insan yazardır.okumak en iyi şeydir. eğitim bizi karanlıktan aydınlığa çıkaran yoldur.
her şey unutulabilir: azarlama, güceniklik, adaletsizlik. ama küçük düşürülmeyi kimse unutamaz. bu, insanın doğasında vardır. hayvanlar itişir kakışır, birbirlerini öldürür; hatta yerler ama küçük düşürmezler. yalnızca insanlar birbirlerini küçük düşürürler. hiç kimse bunu unutmaz, önünde küçüldüğü insanı asla bağışlamaz. ondan hep nefret eder.
gül serilmiş bir yol, yaşam yolu değildir. yaşamın gerçek yolu dikenlidir.
gerçek devrim neyi yıktığıyla değil, kimi yarattığıyla büyüktür.
aydın, değişik düşüncelerin ebedi taşıyıcısıdır; değişik düşünceler de iktidar savaşında iyi bir silahtır. ama iktidar kazanıldıktan sonra aydınlara dayanılmaz. çünkü iktidarın silahı değişik düşünceler değil, tek düşüncedir.
başarısız bir talip, her zaman potansiyel bir düşmandır.
şöhret düşkünlüğü sadeliği öldürür.
insanlık tarihi, sınıf savaşlarının tarihidir.
iktidar ayırıcıdır; çünkü herkes onu ele geçirmeye çabalar. iktidar ancak hiç kimsenin anlayamayacağı, hatta düşünemeyeceği bir elde olursa birleştirici bir faktör olabilir.
iktidarı elde tutmak, onu ele geçirmekten daha zordur.
sempati ile antipati arasında yalnızca bir adımlık bir mesafe vardır.
talihsizlikler kalıcı değildir. kendine güvenmeli ve başını eğmemeli insan. ruhunuzu yitirmeyin, yüreğiniz kin bağlamasın, kötünün ardından her zaman iyi, daha iyisi gelir. aleksandr dumas'ta şunları okuduğumu hatırlıyorum: "sıkıntılar, yazgımızın ipine dizilmiş tespih taneleridir; bilge kişi onları sakin sakin çeker." büyük yazar.. macera romanları yazmış; ama ne güzel, ne bilgece ifade etmiş!