büyüklerin her zaman açıklamalara ihtiyacı var. büyükler, bir şeyi, hiçbir zaman kendi başlarına anlayamazlar. çocukların da her zaman açıklama yapmaları yorucu oluyor.kendini yargılamayı başarırsan, gerçek bir bilgesin demektir.
anlaşmazlıkların kaynağı dildir.
kendini beğenmişlere sorarsanız, herkes onlara hayrandır. kendini beğenmişler övgülerden başka şey duymazlar.
insan işini aksatmadan da pekala tembellik edebilir.
insanların nerede olduklarını kimse bilemez. rüzgar, bir yerden bir yere sürükler onları. köksüzdürler, bunun da çok acısını çekerler.
herkesten yapabileceği şeyi istemeli.
büyük bir sır karşısında boyun eğmemek olmaz.
insan ancak evcilleştirdiği şeyleri tanır. insanların bir şeyi öğrenmeye ayıracak vakitleri yok artık. her şeyi satıcılardan hazır alıyorlar. arkadaş satan satıcı olmadığından, insanların arkadaşları da olmuyor.
ona ayırdığın zamandır, senin gülünü değerli yapan.
bütün insanlar birer köledir.
sadece çocuklar ne aradıklarını bilirler. bezden bir bebeğe zamanlarını verirler; bebek, onlar için çok önemlidir: biri onu ellerinden alsa ağlarlar.
insan birazdan ölecek bile olsa, bir arkadaş edinmiş olması gene de güzeldir.
çölü her zaman sevdim ben. bir kum yığınına oturursunuz. bir şey görülmez. bir şey duyulmaz. yine de, suskunluk içinde bir şeyler ışır.
insanlar, trenlere tıkış tıkış doluşuyorlar ama ne aradıklarını artık bilmiyorlar. o zaman da koşuşturuyor, dönüp duruyorlar. bir hiç için..
geceleri gökyüzüne bakmak ne güzeldir! bütün yıldızlar çiçek açar o zaman.
acıdır bir arkadaşı unutmak. herkesin arkadaşı olmaz.
insanlar içinde de yalnızdır insan.