12.03.2013

kutsal bölge

carlos fuentes

dünyanın gizemi, görünmeyen değil, görünendir.

aptallık, güzelliği daima muhafaza eder. kırışıklıkları önler; salaklık, idollerimizi düşüncenin hasarlarından koruyan ilahi bir kozmetiktir.

hayal edilen, yaşanandan her zaman daha iyidir.

korkunun, mutluluğumuzun doruk noktası olabilen bir teslimiyete dönüştüğü an, baş edecek hiçbir şey kalmamıştır.

her şey göründüğünden daha fazla olmalı; yoksa hayat hiç eğlenceli olmazdı.

jean-luc godard: bir yüzün resmini çekmek bir ruhun resmini çekmektir.

bir kitap bizi bir anlama götürmez; bir kitap vardır. bir kitap, içinde kendimizi görmemiz için yapılmaz. sadece bir kitaptır, bize son derece kayıtsız. asla daha fazlasını bilmeyeceğim. dünyanın gizemi görünendir.

samimiyet, ikiyüzlülüğün en az açık halidir.

bugün yok olmaya başlamak için var. dün dayanılabilir ve baştan çıkarıcıydı: bir sır. bugün dayanılmaz ve iğrenç: bir gerçek.

bir köpek şaşırmadan ölmeyi bilir.

dünyada insan bin tane farklı şey olabilir. kişi bir insan olmayı bırakıp yeni bir bilgiye açılabilir. bir insanın, çok kısa bir zamanda, sadece tuhaf ve geçmiş bir niyet olabileceğini bilmek. bomarzo'nun hala bir hiç olan yaratıkları, her şeye rağmen bizi bekleyen diğer gerçeklerin bulanık, kusurlu, yorgun bir ilanıdır. siyahlar giymiş, kolumdan sarkan bir şemsiyeyle, hayalet olmak isteyerek yürüyorum.

bizi bir araya getiren her şey öldürür bizi. bizi ayıran her şey yaşatır bizi: aşk mesafe ve ayrılıktır.

adını söyleyen acı, acı olmaktan çıkar.

insan her şeye alışıyor. yalnızlığa. aşka. ölüme. kayıtsızlığa. bütün yaptığımız bizi hayatta tutan tek şeyden şikayet etmek: alışkanlık, hüsran. kendimize yeterli değiliz. neredeyse hiç kimse. neredeyse.