nietzsche: tiyatro kitlenin başkaldırısıdır.marx/engels: bugünkü toplumun en alt katmanı olan proletarya, resmi toplumu kuran katmanlardan oluşan bütün üst yapıyı yerle bir etmeksizin başkaldırıp ayağa kalkamaz.
jean-paul sartre: sanatçı en üstün işçidir: yeni vizyonlar üretmek ve satmak için kendini tüketir ve maddeyi yorar.
jean-paul sartre: ressam işçilerle çevrili, takımıyla birlikte fiziksel olarak yorucu işler yapan bir girişimcidir. iskelelerde geçirdiği zaman şövalesi başında geçirdiği zamandan çoktur; iki büklüm olur, tek bacak üzerinde durur, tavana erişmek için geriye döner, ay sonunda kilometrekarelere varan bir alanda fırçasını gezdirir; bu demektir ki terler, şekilden şekle girer, evine tere batmış bir halde döner, uykuya dalar ve ertesi sabah her yeri ağrıyarak uyanır. üç ayda bir kaslarını, senede bir boynunu incitir.
gündelik öğretmenlik pratiğinde karizmanın küçük bir yeri olduğu pekala doğrudur. ama karizma, yokluğuyla üretilir en iyi. "en klasik öğretmen bile, öğrencilerini istemeden daha canlı ve daha sahici kabul edilen bir anti-kültüre bağlı olmaya sevk ederek, nesnel işlevini kendine rağmen yerine getirir: yeni katılanları yalnızca kültür kültünü örgütlemekle yükümlü olan öğretim görevlisine değil, kültüre hayranlık duymaya yöneltmek."