ölü yüzleriyle
kör isimleriyle
göksüz şimşekler
yıldızsız ışınlar
ne gün ne gece
yalındır isteklerim
gerçekleşemez mi
bu yatak bir tabut mu
biri haklı mı, değil mi
siyahlar bana beyaz der
beyazlar bana siyah
beğendim bunu, doğru yolda
olduğumu gösteriyor sanırım
kendine ve onlara boyun eğenin
her şeyi bağışlanır
herkes kendinin kayıp halkasıdır
yoksa daha derine mi gitmeli
her sığınağın daha da karanlığı var
ve her seferinde
benzerlerimize rastlıyoruz
yiterdik:
başlangıca dönünce
beyaz, karanlık, gri. burada zafer yok
bunlar pamuk otu, bunlar kır otlaklar
karanlık gökteki aydınlık kuş bu
gölgelerin savaşları
oyunları oluşturuyor
bir gölge
başkasına gölge etmez
gölgede oturan
zor öldürülür
ışığı
görmek isteyen
geri çekilmek zorunda
gölgeye