haydut bir gecedir bağlayan ellerimden
beni bu atın yelelerine
böyle söylüyor bir gezgin o düğümlü sesiyle
gidip de bulamamanın incinmiş rengine
ay dokunmuş omuzuna bir akşam vakti
ay, yalnızlığın değişmez devriyesi
suya bak, aleve sor, göçebe rüzgarı dinle
uzun uzun uluyor
bir çakal paslı sesiyle
bazen düşünür müsün
başka bir şeymiş gibi kendini
saçlarında şimşek parçaları, dilinde kırağı
yıkanmış avlun, dinmiş uğultunla
yüzüne vurur gölgesi gördüğün düşün
bir şehla sabahla göçebe akşam arasında
anılardır bir batığın koruyan gövdesini
kabuk bağlamış bir muska gibi
ne güzel anımsarız geçmişi
kendi yalanımızla
acı, ah acı; sokabilseydim seni
zehirim bu kadar yük olmazdı bana
yine yol göründü "yerleşik yabancı"ya