yirminci yüzyıl kahramanlıklarla dolu bir girişimdi; ama bizi karanlıkta bıraktı.bundan hoşlanalım ya da hoşlanmayalım, yirminci yüzyıl, düşlerimizi yıkımlarla sona erdirdi. aydınlanmış vatandaşların gönüllü oluşturduğu topluluk kavramı sonsuza dek sona erdi. insani yönlerimizin, ılımlılığın ve orta yolun ne kadar boğucu olduğunu fark ediyoruz. ruhun banliyölerine bölünmesi tüm gezegenimizi veba gibi sardı.
ruh sağlığı ve akıl, yalan söyleyen aynalardan oluşturulmuş koca birer yanılsama. bugün komşularımızı zar zor tanıyor, çoğu sosyal yaşam formlarından kaçınıyor ve toplumun işleyişini memnuniyetle, politik teknisyenlerden oluşan bir kasta bırakıyoruz. insanlar gereksinim duydukları birlikteliği havalimanı salonlarında ve mağaza asansörlerinde buluyorlar. topluluk hizmetlerine samimiyetsiz hizmetlerde bulunuyor ama tek başlarına olmayı tercih ediyorlar.
biz, ayakdeğirmenine bağlı yaratıklarız: tekdüzelik ve geleneksellik her şeyi yönetiyor. tamamen aklı başında bir toplumda delilik tek özgürlüktür.
gizli psikopatimiz aslında son doğal rezervimiz ve tehlikedeki bir usun kaçabileceği sığınak işlevini görüyor. isteğe bağlı ve makul oranda bir psikopati, herkesin paylaştığı bir ahlak düzeni kurabilmemizin tek yolu.
nerede boşluk varsa, yanlış türde politikalar sürünerek oraya girer. faşizm, derin bilinç dışı gereksinimlere hizmet eden sanal bir psikopatiydi. yıllarca etkili olan burjuva yaşam koşulları, işte, ticarette boğulan bir avrupa ve konformizm çıkarmıştı ortaya. insanların bağımsız kalmaya, kendilerini özgürleştirecek nefretler icat etmeye gereksinimi vardı.
şiddet, göz alıcı ve heyecan vericidir; ama psikopatinin temel dürtüsü hep seks olmuştur. sapkın bir cinsel eylem en sıkıcı ruhta bile görünür benliği özgürleştirir.
tüketim toplumu, aykırı ve beklenmedik olana aç. eğlence sektöründe sürekli 'satın almamızı' sağlayan o tuhaf akımları başka ne sürükleyebilir? psikopati, hayal gücümüzü aydınlatmaya, sanat, bilim ve sanayileri geliştirmeye yarayan tek güçlü motordur.