devedikeni taşıyan iki aşk kuşu
sürerken yaban köpeklerini, oynaşıp gülüştüler
eğilirken incecik kamışlar
yitirdi biçimini aşk, nasıl birden, hep birlikte
susarsa ağustos böcekleri
denizin caddelerinde sonsuz kahkaha dalgaları
"bir yusufçuk
kesiyor kanatlarını
karabiber ağacı"
"yarın yeni bir gün getirir."
an olur her şey göçer ve her ses
ilk kez işitilmişçesine düşer sanırsın
mermerin ya da ağacın avucuna
ve göçer insanlar doğurup heykelleri
"ölülerin meskeni olsun evleri
başka ülkeler, başka kentler bulacaksın
ama bulamayacaksın bir başka ruh seninki gibi"
"yaşamını yitiren onu bulacaktır."
nasıl ki
kalkar, doğup büyüdüğün şehre
gidersin bir gece
ve bakarsın temelinden yıkılıp yeniden kurulmuş o şehir
ve yakalamaya çalışırsın geçen yılları
onları yeniden bulmanın umudu içinde
ve hala
tanrı'nın ayaklarının altında
eğilmiş buhurumeryem