kadınların erkekleri kandırdığı söylenir sık sık. ne var ki benim açımdan bakıldığında, kadının erkeği kandırmasıyla başlamıyor her şey. daha çok, herhangi bir şeye önayak olmaya kalkışmadan kandırılmış olma halinin keyfini çıkarır erkek; bir kadına aşık olduğunda kadın doğru veya yanlış ne derse desin kulağına son derece hoş gelir. kadın başını onun omzuna dayayıp sahte gözyaşları akıttığında, erkek şöyle alicenap bir açıdan bakar hadiseye:yararlanılması için herkese o kadar hazır vaziyette bekletilen bir teni saklamak, işte bu, bana sorarsanız bir fahişenin kendisini muhafaza etme arzusudur. bir fahişenin teni onun en önemli çekim unsuru, malı mülküdür. bazen onu bir bakireden bile daha ateşli korumak zorundadır ki asıl çekim unsuru azalıp yok olmasın.
erkek, oyununu oynamaya devam eder; tıpkı küçük bir çocuğu memnun etmek ister gibi. kadın tarafından yanlış yöne çekilmeyi istemek gibi bir niyeti yoktur aslında. tersine, kadını asıl kendisi kandırdığı için kendi kendine gülmektedir o:
"hah, işte şimdi beni kafaya almaya çalışıyorsun. sevimli, hayran olunası bir yaratıksın sen. neyin peşinde olduğunu biliyorum; ama beni baştan çıkarmana göz yumacağım. hadi, aptal yerine koy bakalım beni."