pascal bruckner
aşk; fantezilerin, salt yakıştırma güzelliklerin bozguna uğramasıdır.
bazı kadınlar dengesiz varlıkların cazibesine kapılırlar. karşıdaki kişiyi değil de onun sergilediği kaybolmuşluğu severler ve doyumu uçurumun üzerinde cambazlık yapmakta bulurlar.
aşk, bizi başka hiçbir maceradan yoksun bırakmadıkça kendimizi yoksun bırakmak istemeyeceğimiz bir maceradır.
aşık olmak, şeylerin değerini artırmaktır, dünyanın yoğunluğunda yeniden var olmaktır ve onu tahmin ettiğimizden daha zengin, daha yoğun bir biçimde keşfetmektir.
aşktan söz etmek, kendi iç kargaşasından yola çıkarak hem bayağılık hem de soyluluk dolu ruhunun çamurlu diplerinde bir şeyler aramaktır her zaman. yargılamadan sahneye koyalım insan kalbinin çılgınlıklarını.
aşkta hiçbir şeyin fazlası zarar değildir.
eğer kendisine partner bolluğu ve aşk malzemesi yenileme konusunda güvence verilmiş olsa tek eşliliğin yavan çorbasından anında vazgeçmeyecek sevecen bir koca, iffetli bir hanım yoktur.