ziya osman saba
çocukluğum, çocukluğum
uzakta kalan bahçeler
o sabahlar, o geceler
gelmez günler çocukluğum
çocukluğum, çocukluğum
gözümde tüten memleket
artık bana sonsuz hasret
sonsuz keder çocukluğum
çocukluğum, çocukluğum
habersiz ölen kardeşim
mezarı bilinmez eşim
her bir şeyim çocukluğum
çocukluğum, çocukluğum
bir çekmede unutulmuş
senelerle rengi solmuş
bir tek resim çocukluğum