kimi seveceğimize biz karar vermiyoruz.
her insanın içinde bir canavar vardır ve eline kılıcı verdiğiniz an uyanır.
biz anneler, yavrularımızı mezardan uzak tutmak için elimizden geleni yaparız. ama onların mezara giresi var gibi. biz onlara sağduyu yağdırırız ama yağmur damlasının bir kanattan düştüğü gibi unuturlar.
kendi çatısı altında bir misafiri öldüreni tanrılar asla affetmez.
mutsuz bir eş, şarap tüccarının en iyi dostudur.
iyi bir anne çocuklarından asla ümidini kesmez.
insanlar gerektiğinde birlikte çalışır. gerektiğinde vefa gösterirler. gerektiğinde birbirlerini severler. ve gerektiğinde de birbirlerini öldürürler.
kimin neyi hak ettiğini düşünmeye başlarsan çok geçmeden, kalan günlerini dünyadaki her insan için ağlayarak geçirirsin.
büyük bir ödül, büyük bir fedakarlık ister.
kaos bir çukur değil. kaos bir merdivendir. yükselmeye çalışanların çoğu düşmüş ve tekrar deneyememiştir. düşüş cesaretlerini kırmıştır. bazılarına ise yükselme şansı verilmiştir. ama geri çevirmişlerdir. onlar da krallığa, tanrılara veya aşka tutunmuştur. hayallere kapılmışlardır. gerçek olan yalnızca merdiven. tek çare ise yükselmek.