iki genç balık birlikte yüzüyorlarmış. yanlarından geçen yaşlı bir balık başıyla onlara selam verip "günaydın çocuklar. su nasıl?" diye sormuş. biraz daha gittikten sonra genç balıklardan biri diğerine dönmüş ve sormadan duramamış: "su da neyin nesi?"
biz yetişkinlerin gündelik yaşam kavgasında sıradan ve basmakalıp ifadeler hayati önem arz eder.
iki insan farklı inanç şablonlarına ve olayları farklı biçimde anlamlandırma pratiklerine sahipse aynı olay onlar için tamamen değişik anlamlar taşıyabilir.
otomatik olarak doğru kabul etme eğiliminde olduğum pek çok şey, sonunda yanlış ve asılsız çıkabilir.
eğitime dair muhtemelen en tehlikeli şey, olup bitenleri aşırı entelektüel bir bakışla değerlendirmemize yol açmasıdır. gözünüzün önünde neler olduğunu dikkate almak yerine soyut düşünceler içinde kaybolup gitmek işten değildir.
ateşli silahlarla intihara teşebbüs eden yetişkinlerin hemen hepsinin kendilerini aynı yerden vurması bir tesadüf değildir: kafalarından. bu insanların çoğu aslında tetiği çekmeden uzun zaman önce ölmüştür.
eğitiminizin asıl amacı bu olmalı: rahat, başarılı, saygın hayatlarınızı yaşarken bilinçsizleşerek ölmekten, zihninize ve başlangıç ayarlarınızla belirlenmiş biricik, eksiksiz, muhteşem yalnızlığınıza köle olmaktan sizleri korumak. bugün ve her gün.
gerçek olan tek şey dünyayı nasıl görmeye çalışacağınıza karar vermeniz.
gündelik hayatın koşuşturması içinde, aslında ateizm diye bir şey yoktur. inanmamak diye bir şey yoktur. herkes inanır. yapacağımız tek seçim neye inanacağımızdır.
inanmanın bu tür biçimlerinin hileli yanı bunlara tapmanın kötü olması değil, bilinçsiz olmasıdır.
önemli olan, hakikati gündelik farkındalıklarımızda öne çıkarmaktır.
her birimiz kendi minik, kafatası büyüklüğündeki krallıklarımızın efendisiyiz, etrafımızdaki dünyanın tam ortasında ve yalnız.
gerçekten önemli olan özgürlük ilgi, farkındalık, disiplin ve çaba ister, başka insanlara içtenlikle özen gösterme ve onlar için fedakarlık yapma yeteneği gerektirir. tekrar tekrar, sayısız ufak tefek ve sıkıcı şekilde karşımıza çıkar, her gün. bu, gerçek özgürlüktür. bu, nasıl düşüneceğini öğrenmiş olmaktır. diğeri bilinçsizliktir, varsayılan ayardır, "hayatta daima yükselme" davasıdır -daimi ve sancılı olarak, bitip tükenmez bir halde bir şeyleri edinme ve kaybetme sanrısı.
eğitiminiz gerçekten hayat boyu sürecek ve daha yeni başlıyor.