pascal bruckner
g.k. chesterton: deli, aklı dışında her şeyini kaybetmiş kimsedir.
turist milleti bir şeye, ancak onu fotoğrafa dönüştürdükten sonra inanır.
insan başkalarını rahatlatmak için değil, onlara tamamen legal bir biçimde zulmetmek, düşmüşler diye onları cezalandırmak için doktor olur.
bozukluk kural halini alınca, tuhaf bir biçimde, sağlık bir anomali gibi görülür.
insan yeniyetmelik dönemini, kendinden pek emin olmayan, sıkılgan biri olarak yaşayınca cinsiyetler arasındaki engeller, aslanla kurt kadar birbirinden uzak iki cinsi ayıran metafizik engellere dönüşüyor.
yalan, insanların canını sıkmamak için onlara borçlu olunan nezakettir.
j.s. bach'ı dinlemek, insanın dünyayla kendisi arasına bir harikalar kalkanı yerleştirmesi, cehenneme cennetin tepesinden bakması demektir.
aşkta klişelerden en kötüsü, klişelerden kaçmaya çalışmaktır.
ailesini terk etmek, insanın içine zorla sokulduğu bir kavgayı bırakarak özgürce göze aldığı bir başka kavgaya girmesi demektir.
yirmi yaşında güzellik bir gerçekliktir, otuz beşinde bir ödül, ellisindeye bir mucize.
hayatta insanı tatil kadar yoran başka bir şey yoktur.
çift demek, sitemlerin sermayeye dönüştürülmesi ve her birinin diğerine bu sermayyi faiziyle ödetmesi demektir.
genç olmak, insanın kefaretini hayatı boyunca ödediği geçici bir ayrıcalıktır.
tene bağlanmak, rutin olanla anlaşmak demektir; düşünceye merak sarmak ise ona karşı direnmek, yaşamın anlamsızlığını aşmak demektir.