daniel pennac
kitap bir şenliktir.
yirmi yaşında ihtiyarlar ve sekseninde gençler vardır.
hayatta edebiyat diye bir şey yoktur, ticaret vardır.
yazmak uzun bir sabırdır.
aşkın müsveddesi olmaz, her defasında doğrudan aslıdır.
caniler çoğu zaman kendilerine inanılmayan insanlardır.
beterin beteri, beteri beklemektir.
hayatta öyle anlar vardır ki, dostlar arasındadır insan, nokta, hepsi bu.
yüreğinde kapı komşusunun iyiliğinden başka bir şey düşünmeyen bir insanlık düşlüyorum.
güzel şeylere meraklı olanlar asla vazgeçmezler.
insan dünyayı değiştiremiyorsa dekoru değiştirmeli.
gerçek, nadiren aldığın cevaplardadır.
insanın çok uzun süre yüreğinde taşımaması gereken şeyler vardır.
kırk yaşında insan ya zengindir ya da bir hiçtir.
yalnızlık, evcilleştirilmiş hayvanlardan uzak tutulması gereken bir işkencedir.
gerçeklik daima bir yüzyıl ilerdedir.
hayat bir roman değil, biliyorum. ama onu yaşanabilir kılan tek şey romanesk.