bir kralın ağzına bakınca, annesinin memesini hiç emmediğini düşünürsün.kalp, herkesle beraber uğradığı bir başarısızlığı atlatabilir; çünkü bu tür bir başarısızlık onurunu yaralamaz. bir adamın tek başına başarısız olması ise çok daha güç, çok daha acıdır.
sessizliğin ardında uğursuzluk vardır.
dünyanın ucu bucağı yoktur. bir halk için iyi olan bir şey, diğerleri için tiksinti uyandırır.
kendimizi tanrıyla kurbanı arasına koyarsak suçluya yöneltilen felaketler bize de sıçrayabilir. bir adam kutsal şeylere küfrettiğinde ne yaparız? gidip ağzını mı kapatırız? hayır. duymamak için parmaklarımızla kulaklarımızı tıkarız. bilge davranış böyledir.
güpegündüz bir kurbağanın sıçradığını görürsen bil ki peşinde onu öldürmek için gelen biri vardır.
eneke kuşuna neden hep uçtuğunu sorduklarında şöyle demiş: "insanlar ıskalamadan vurmayı öğrenince ben de hiçbir dala konmadan uçmayı öğrendim."
hepimiz tanrı'nın çocuklarıyız ve insanları kardeşimiz olarak kabul etmeliyiz.