dinin dogmaları ruhun korse balenleridir."insan ruhu bir uzak ülkedir ki ulaşılmaz, keşfe çıkılamaz." der herakleitos. bu alanda başarı, yamaçlar arasında sakin bir liman bulunmasına bağlıdır.
geceleyin, öyle şeyler dolaşır ki labirentlerinde yüreğin, insanlar bilemez ya da bilmek istemez; bunlara sırt çevirmeyin, sakın korkayım demeyin.
nerede bir sevişme gerçekleşse orada dört kişi vardır.
"kuramlar iyidir, hoştur da eşyanın var olmasını önleyemezler."
evren, tek üyeden ibaret bir devrimci hücredir. güvenlik için en ideal üye sayısı. tanrı, eğer varsa, en zalim işkencenin altında bile dişlerini sıkar, ağzından asla bir ihanet sözcüğü kaçırmazdı; çünkü ihanet edebileceği hiçbir şey olmazdı. o, hiçbir şey bilmezdi.
intihar, kılık değiştirmiş cinayettir.
"aşk bir sıla özlemidir."
ölüm, işleri yürütmeye yarayan bir kolaylıktan başka bir şey değildir.
çocuklar ve ordular tuğlalardan şatolar kurar, sonra da bunları yıkarlar. en normal sevgililer bile zafer saatinin aslında yenilgi saati olduğunu bilir ve fetih çelenklerinin arasına cenaze çiçekleri katarak kazanmış oldukları ülkeye "küçük ölüm" adını verirler.
umarım şiir ve psikanaliz, kendi özgün açılarından, insan yüzünü olanca soyluluğu ve hüznüyle aydınlatmayı sonsuza dek sürdürürler.