yol

hermann hesse

her insanın yaşamı, onu kendine götüren bir yoldur; bir yol denemesi, bir yol taslağıdır. hiçbir insan yüzde yüz kendisi olamamıştır ama yine de herkes gücü yettiğince ilerler bu yolda; kimi biraz daha gözü açık, kimi biraz daha gözü kapalı. herkes kendi doğumuna ilişkin artıkları, bir ilk çağ dünyasının sümüksü cismini ve yumurta kabuklarını sonuna dek sürükleyip götürür kendisiyle. kimileri vardır, hiçbir vakit insan aşamasına erişemez, kurbağa olarak, kertenkele olarak, karınca olarak kalır. kimileri de vücutlarının belden yukarısıyla insan, belden aşağısıyla balıktır. ama her biri doğanın insan doğrultusunda bir yaratısıdır. hepimiz aynı derinliklerden çıkıp geliriz ama bir taslak, derinliklerden çıkıp gelen bir yaratık olarak her birimiz kendi öz amacımıza varmak için uğraşıp didiniriz. birbirimizi anlayabiliriz ama kendimizi ancak kendimiz açıklayıp yorumlayabiliriz.