ideal okur, kelimeler sayfanın üstünde bir araya gelmeden hemen önceki yazardır.
ideal okur kitabın karakterlerinden birine aşık olma yetisine sahiptir.
ideal okur tarih hatasıyla, belgesel hakikatlerle, tarihi doğrulukla, topoğrafik kesinlikle ilgilenmez.
ideal okur, yazardan daha zekidir ama bunu yazarın aleyhine kullanmaz.
ideal okur metni altüst eder. yazarın söylediğini olduğu gibi kabul etmez.
ideal okur sözlük kullanmayı sever.
ideal okur, biriktiren bir okurdur. bir kitabın her okunuşu, anlatının anısına yeni bir katman ekler.
ideal okur bütün edebiyatı anonimmiş gibi okur.
bir kitabı kapattığında ideal okur, onu okumasa dünyanın daha yoksul olacağı duygusuna kapılır.
ideal okur, bir yazarın bir akşamı şarap içerek birlikte geçirmeye karşı çıkmayacağı biridir.
vladimir nabokov: iyi bir okur, önemli bir okur, aktif ve yaratıcı bir okur, yeniden okuyan bir okurdur.
sayfanın kenarına yazmak, ideal okurun bir işaretidir.
sivil itaatsizliği savunduğunu düşündüğü için don quijote'yi yasaklayan pinochet, o kitabın ideal okuruydu.
goethe: üç tür okur vardır. bir, yargılamaksızın keyfini çıkaran; üç, keyfini çıkarmadan yargılayan; iki, keyif alırken yargılayan ve yargılarken keyif alan. sonuncu sınıf, hakikaten bir sanat eserini yeniden üretir; üyeleri fazla değildir.
ideal okur, bret easton ellis'in yazdıklarıyla ilgilenmez.
ideal okur çevirmendir, metni teşrih edebilir, derisini soyabilir, iliğine kadar dilimler, her arter ve damarı izler ve sonra da tamamen yeni, duyarlı bir varlığı ayakları üstüne kaldırır. ideal okur tahnitçi değildir.
emerson: insan iyi okumak için mucit olmalı.
werther'i okuduktan sonra intihar eden okurlar ideal değil, sadece duygusal okurlardı. ideal okur ender olarak duygusal olur.
her ideal okur çağrışımsal bir okurdur ve sanki bütün kitaplar yaşı olmayan, verimli bir yazarın kitabıymış gibi okur kitapları.