nikolay vasilyeviç gogol
insan ancak kafasına bir şey takmazsa çılgınca neşelenebilir.
savaşta sarhoşluk edenin toprakta yeri yoktur.
ilerde neler olacağını kimse kestiremez. bataklıklardan kalkan bir güz sisine benzer gelecek denen bilinmezlik. o sisin içinde güvercin atmacayı, atmaca güvercini tanımaksızın boşlukta döner dururlar. ölüme kıl payı yaklaşmışken bile tehlikeyi göremezler.
kazaklar çocuk gibidir; az verirsin yerler, çok verirsin hiç bırakmazlar.
kadından insana hayır gelmeyeceğini bilmiyor musun?
bir erkek gönlünü bir kıza kaptırdı mı, suya basılmış pabuç köselesine benzer. istediğin gibi eğer, bükersin onu.
kim demiş ukrayna benim yurdumdur diye? bana orayı yurt olarak kim vermiş? ruhumuzu saran, bizi okşayan neresiyse orasıdır yurdumuz. benim yurdum, benim varlığım sensin. yaşadıkça bu yurdu yüreğimin derinliklerinde saklayacağım, onu kendimden ayırmayacağım. görelim bakalım, hangi kazak gelip beni ondan koparabilirmiş? bu yurt için her şeyimi vermeye, kırıp dökmeye, yok etmeye hazırım.
hoppa bir kadının bir erkeğin başına açmayacağı iş yoktur. kadın uğruna kendini yitirmiş insan az mıdır?
yahudi, insanın gözünden sürmeyi çeker de farkına varmazsınız.