hermann hesse
düşüncelerin dili konuşabildiğim tek dildir.
sevgi avuç avuç dilenilebilir, para pulla satın alınabilir, armağan olarak sunulabilir sana, sokakta bulunabilir; ama haydutlukla ele geçirilemez.
yumuşak sertten güçlüdür, su kayadan güçlü, sevgi zorbalıktan güçlüdür.
hiçbir şey öğrenilemeyeceğini öğrenmek için hayli zaman harcadım ve harcıyorum hala; şimdiye kadar öğrendiğim tek şey, hiçbir şey öğrenemeyeceğim oldu. inanıyorum ki, bizim "öğrenme" dediğimiz şey gerçekte yok. tek bir bilgi var, dostum, bu da dört bir yandadır, bu da atman'dır, benim içimde, senin içindedir bu da, her varlığın içindedir. ve artık şuna inanıyorum ki, bu bilginin bilme isteğinden, öğrenme isteğinden daha azılı bir düşmanı olamaz.
bir ırmak insana çok şey öğretebilir.
bilinmesi gereken şeyleri insanın kendisinin tatması iyidir. dünya zevklerinin ve dünya malının insana hayır getirmeyeceğini daha çocukken öğrendim.
herkes kendisinde olan şeyi verir.
"senin ruhun bütün dünyadır."
gerçekten de bir başka insana gönlünü tümüyle kaptıramamış, kendini o insana tümüyle verememiş, kendini unutamamış, bir başkası için duyacağı sevgiden çılgınca davranışlara kalkışmamıştı. asla üstesinden gelememişti bunun; bu da, bir zamanki görüşüne göre kendisiyle çocuk insanlar arasındaki büyük ayrımdı.