aşk

ilhan berk

gök! bu öpüşümün yaptığı kıyı ordan o kral mezarlarından sesleniyorum

her gece teb'de o ihtiyar denizlerde hala bir şeydir uyanır esmerliğimden

her gün yalnızlığımdır büyüyen sana doğru elleri gibi çocukların sevmekten

öyle mutluyum ki mutsuzluğumda karanlığıma çılgınca daha bir uzanıyorum

hiçbir şey daha güç değil seni sevmekten