15.04.2015

kıyıda

rabindranath tagore

sonsuz dünyaların kıyısında buluşur çocuklar.

uçsuz gök hiç çırpınmaz başlarının üstünde, tedirgin su gürültüyle çarpar. sonsuz dünyaların kıyısında çığlıklarla, oyunlarla buluşur çocuklar.

kumdan kurarlar evlerini, boş kabuklarla oynarlar. kayıklarını kurumuş yapraklardan örüp geniş mavilikte yüzdürürler gülümseyerek. oyunlarını dünyaların kıyısında oynar çocuklar.

yüzme bilmezler, ağ atmayı da. inci çıkarmaya dalar inci avcıları, tüccarlar gemilerinde gider -çakılları toplayıp dağıtırken çocuklar. aramazlar gizli hazineleri, ağ atmayı da bilmezler.

kahkahalarla kabarır deniz, kıyının gülümseyişi solgunca parıldar. ölüme karşı koyan dalgalar, çocuklara anlamsız türküler söyler, bebeğinin beşiğini sallayan anne nasıl söylerse. deniz çocuklarla oynar, kıyının gülümseyişi solgunca parıldar.

sonsuz dünyaların kıyısında buluşur çocuklar. rüzgar, yolu olmayan gökyüzünde gezinir, gemiler batar izi bulunmayan sularda. sonsuz dünyaların kıyısında o büyük buluşmaya koşar çocuklar.