iyi diye bir şey yoktur. erdem, dehşetin değişik yüzlerinden biridir. bunu kavradığımız zaman, dünyanın, tanrı'nın bir eğlencesinden başka bir şey olmadığını da anlarız.dünyada pek çok insan böyledir: mutlu olmayı hak etmediklerini sanarak en büyük sevinci bulabilecekleri yerlerde keder ararlar.
hayat, bize meydan okurken beklemez. hayat geriye bakmaz.
kusursuz bir yerde çok uzun süre kalanlar sonunda sıkılmaya başlarlar.
eğer kışkırtılırsak sonunda bu kışkırtmaya karşı koyamayız. koşullara bağlı olarak, dünyadaki herkes kötülük yapmaya hazırdır.
iyi ile kötünün yüzü aynıdır. her insanın yoluna ne zaman çıktıklarına bağlıdır her şey.
usta avcılar böyle yaparlar: av kendilerine gelsin diye koşulları belirlerler.
iki tür ahmak vardır: tehdit edildikleri için bir şey yapmayanlar ve tehdit edildikleri için bir şey yapmak zorunda olduklarına inananlar.
insanın özü kötüdür; taşranın bir köşesindeki basit bir garson kız, para uğruna suç işlemeye hazırdır.
"tanrı'nın bile bir cehennemi vardır: insanlara duyduğu sevgi."
insanın özünde kötülük yatar. hiç kimse iyi değildir. iyilik taslamaktan vazgeçmeliyiz. hatalarımızı kabul etmeliyiz.
"en iyi tarafımıza ulaşmak için en kötü tarafımıza da ihtiyaç duyarız."
bir insanın üzerinde egemenlik kurman için onu korkutman yeterli.
her şey bir özdenetim sorunudur. ve insanın nasıl bir karar vereceği sorunu. başka bir şey değil.