bir gün biz de bu parka geleceğiz
ahbap arkadaş omuzunda
ve dağlara, taşlara benzeyeceğiz
öyle sessiz, öyle manidar
konuşmak yok artık bu yerde
yolculuk hevesi, avarelik yok
evine, toprağına bağlı herkes
muharebe derdi, para derdi yok
yalnız, yaşayanlar için midir, diyor mezarlık
toprak üstündeki her bitki
yerin dibine doğru büyüyenler de var
hep yaşayanlar için mi
belki de ağaçlardan yukarıya doğru
uzayan bir şey vardır mezarlardan
sonsuz özgürlüğe benzer bir şey
öyle sessiz, öyle kocaman
bir bu tesellisi kaldı mezarlığın
yoksa ölünün hali yaman