2.04.2021

bir ayrılış hikayesi

nazım hikmet


erkek kadına dedi ki
- seni seviyorum
ama nasıl
avuçlarımda camdan bir parça gibi kalbimi sıkıp
parmaklarımı kanatarak
kırasıya
çıldırasıya

erkek kadına dedi ki
- seni seviyorum
ama nasıl
kilometrelerle derin, kilometrelerle dümdüz
yüzde yüz, yüzde bin beş yüz
yüzde hudutsuz kere yüz

kadın erkeğe dedi ki
- baktım
dudağımla, yüreğimle, kafamla
severek, korkarak, eğilerek
dudağına, yüreğine, kafana
şimdi ne söylüyorsam
karanlıkta bir fısıltı gibi sen öğrettin bana
ve ben artık
biliyorum
toprağın
yüzü güneşli bir ana gibi
en son, en güzel çocuğunu emzirdiğini

fakat neyleyim
saçlarım dolanmış
ölmekte olanın parmaklarına
başımı kurtarmam kabil değil

sen
yürümelisin
yeni doğan çocuğun
gözlerine bakarak

sen
yürümelisin
beni bırakarak

kadın sustu

sarıldılar

bir kitap düştü yere
kapandı bir pencere

ayrıldılar