giuseppe tomasi di lampedusa
her şeyin olduğu gibi kalmasını istiyorsak her şeyi değiştirmeliyiz.
fikirler de zarar görür.
efendileri anlamak kolay değildir. onlar kendi alemlerinde, doğrudan doğruya tanrının yarattığı dünyada değil, yüzyıllar boyu edindikleri deneyimleri ve uzmanlaştıkları dertleri ve sevinçlerinden kurulmuş bir alemde yaşarlar; çok güçlü bir ortak bellekleri vardır; sizi ve beni hiç ırgalamayacak şeyler onları üzer ya da sevindirir; çünkü bunların hepsi, yüzyıllar boyu biriktirip kuşaktan kuşağa aktardıkları anılar, umutlar, ayrıcalık korkularından oluşan gelenek ve görenekleriyle çok etkin biçimde ilgilidir.
ölüm oldukça ümit vardır.
en gözü pek nişancı bile neredeyse hiç karşılaşmadığı bir hedefi vurmakta zorluk çeker.
insan yoğun biçimde kendini bir işe verdiği, tüm dikkatini bir yere topladığı anlarda kaybolan ve tıpkı sürekli bir kulak çınlaması, başka sesler dindiği zaman duyulan bir saatin tik takları gibi, en küçük bir sessizlik ya da iç gözlem anında tüm kayıtsızlığıyla yine ortaya çıkan o duygu, sessizlikte işitilebilen tıkırtılar gibi hep vardır ve biz duymasak bile tetikte beklediğini anlarız.
tanrım, bana, yüreğime ve gövdeme tiksinmeden bakacak cesaret ve gücü ver.