yaşam ancak ölümü yanlarına alanlar için boş değildir.gerçekten de bu dünyada duygularını anlamaya çalışan bir kadın görüntüsünden daha olağanüstü bir şey olamaz.
bir şeyin bilincine varmak acı vericidir.
bakire olmak berbat bir şeydir, lisede olgunluk sınavını verememek gibi bir şey. ondan kurtulmak istersin ama, bir yandan da bu önemli deneyimi sevdiğin biriyle yaşamak istersin; yoksa senin iç benliğin için hiçbir değer taşımayacaktır.
aşkların en bereketlisi, zamanın yargıçlığına bırakılandır.
bir sanat yapıtı hayata, hayatın benzemediği kadar benzer.
roman insanın bütün duyarlığıyla giriştiği bir kehanet olmalı, yoksa bir papaz evinin çimenliğinde oynanan kroke oyununun titizce yazıya geçirilmesi değil.
kitap ya insanın etiyle kanıyla yazılır ya da yazılmaz.
korkunç çeşitliliği içinde uçar gibi giden gerçeğin imgesini yakalamayı düşlemeye kim cesaret edebilir?