ne zaman parçalayabilir ne de herhangi bir güç
yaşayarak kendini geliştiren belirlenmiş biçimi
halk ve hizmetçi ve ermiş kişi
her zaman teslim ederler ki
yeryüzü çocuklarının en yüce mutluluğu
sadece insanın kendi kişiliği
düşmanlarından ne yakınırsın
senin olduğun gibi oluşunu
sessizce, sonsuz bir suçlama olarak gören
dostların gibi mi olsalardı
etkili olamıyorsan, her şey ruhsuz kalıyorsa, kendini üzme
bataklığa düşen bir taş halkalar oluşturmaz
bana yaşam bağışlanıncaya dek
beklediysem olmak için
henüz yeryüzünde değildim
kavrayabildiğiniz gibi
görseniz, nasıl tavır aldıklarını
kendileri biraz ışısınlar diye
beni yadsımaya hazır olanların
bir altın ortanın dostu olan herkes
uzak tutar kendini hem köhneliğinden barakanın
hem de akıllıysa eğer
kıskanılası parıltısından sarayın
tepedeki ladin, rüzgarın en sertiyle devrilir
dağın zirvesi karşılaşır yıldırımla ilk önce
yüksek kuleler çöktüklerinde neden olurlar en büyük yıkıma
başkalarını onurlandırdığımızda
kendimizi soysuzlaştırmak zorundayız