gabriela adameşteanu
anlaşılmadıysam kusur benimdir.hayatta geri gelmeyen iki şey vardır: anne-baban ve sağlık; ikisini de kaybettin mi, onları kimse geri veremez.
bazı insanlar sinirden yer, başkaları sıkıntıdan; ama kendilerini en zor tutanlar zevk için yiyenlerdir. insanın hayatta kalan son zevki de yemektir.
hayatta ne istediğini iyi bileceksin. istediklerine ısrarla tutunursan sonunda bir şeyler elde edersin.
hayatta gerçekten, kendini inanılmaz mutlu hissettiğin anlar kalıyor aklında, bunu sonra hatırlıyorsun. sonradan da aslında o mutluluk ve sükunet anlarının kısa bir süre sonra gelecek olan büyük sorunların habercisi olduğunu anlıyorsun; yine de o anlardan güzel bir hatıra kalıyor aklında.
bir evin ihtiyacı hiç bitmez.
kilolu olmanın avantajı da bu: zamanla kaslar gevşiyor ve cildi o şekilde tutan bir tek yağdır. o yüzden obezlerin teni iyidir, bu bilinen bir şeydir; maalesef her şeye sahip olamıyoruz, hem cilt hem incecik vücut. bir şeyden fedakarlık edeceksin. hayat budur.
kültürün ilk sonucu, yatay olarak yani çağdaş toplumun üyeleriyle ve dikey olarak, daha önceki nesillerle dayanışma ilişkilerini sağlamlaştırmaktır.
gün kötü başlarsa, sen ne yaparsan yap sonradan düzeltemezsin.