ölümle burun buruna gelmedikçe, yani ölüm, karşında somutlaşmadıkça, ölüme pek aldırmıyorsun. hem de hiç aldırmıyorsun. takmıyorsun ölümü.
bir devrimcinin ölümü bile gündelik olağan eyleminden, olağan mücadelesinden soyutlanamaz. bir devrimci ölüme böyle gider işte: bayram yerine gider gibi. ama bak, mahpushane kötü. bir devrimciye en çok koyan, eylemin dışında kalmaktır. korkunç bir şey bu.
asacaklar herhalde. bu, o günkü politik ortama bağlı. faşizm güçlüyse asar. politik mücadele veriyoruz. sınıf mücadelesinin arttığı dönemlerde yasa masa kalmaz. hukuk ancak denge durumlarında vardır ve işlerlik kazanır. siyasal iktidar için pek tehlikeli değilsindir, onun da pek gücü yoktur; işte o zaman hukuk vardır. gerici sınıfların en güçlü iktidarıdır faşizm.
burada ölen yalnızca bedenimdir; ki zaten ölümlüydü, ölecekti. ama düşüncemi öldüremeyeceksiniz. düşüncem yaşayacak.