beni dünyadan ötelere götürdün
kollarımı bağladın dur dedin
tuz kokan geceler dur dedi
durdum bekliyorum, gelme
ay aydınlık gece kara
gözlerimin ardında karanlık ölesiye
canlı ve cansız ne varsa sımsıkı
bu saat daha yakın daha el ele
şimdi yalnızlığımdan utanıyorum
durdum bekliyorum, gelme
bunu ta başından biliyordum
bir gün buralarda sonuncu kalışım olacaktı
ellerinin bir anlık şeklini tutacağım
bozkırdan günün son treni geçecek
ben her şeye ardından bakacağım
bunu ta başından biliyorum
durdum bekliyorum, gelme
artık ne sen konuşmalısın ne başkası
yaşamak adına geçtik bütün değerleri
beyazın en orta yerinde duydu yürek
bu rüzgar tutmaz insanı uzun boylu
bu rüzgar serseri
şimdi kavramların ve cümle rüzgarların dışında
durdum bekliyorum, gelme