bilinç, insanın kendi içine yerleştirdiği köle sürücüsüdür.bir başkasıyla simbiyotik bir ilişkiye girme itkisine yol açan şey, her zaman için, bireysel özün yalnızlığına dayanma yetisinden yoksunluktur.
erk tutkusu güçlülükten değil, zayıflıktan doğar.
kendi düşüncelerimizi dile getirme hakkı, sadece eğer kendimize ait düşüncelere sahip olabilme yetisine sahipsek bir anlam kazanır.
özgürlük; tümel, bütünleşmiş kişiliğin kendiliğinden etkinliğinden oluşur.
"eğer kendim için değilsem kim benim için olacak? eğer sadece kendim içinsem neyim ben? şimdi değilse ne zaman?" (talamud)
yaşamın sadece tek anlamı vardır: yaşama ediminin kendisi.
görüşler etkili birer güç olabilir; ama sadece belli bir toplumsal kişilikte belirgin olan özgün insanca ihtiyaçlara yanıt verebildiği ölçüde.
hiçbir dönemde sözcükler gerçeğin gizlenmesi için günümüzde olduğu kadar çok ve yanlış kullanılmamıştır.