belirli bir amaç için yaşanmayan bütün hayatlar bir yanılsamadır.mutlu olmaktan başka hiçbir şey insanı sağlıklı yapmadığı gibi, başka bir insanı mutlu etmekten daha büyük bir mutluluk da yoktur.
yalnızca gençlik güzeli takdir eder.
kim bir kez kendini bulduysa artık bu dünyada hiçbir şeyi kaybedemez. ve kim kendi içindeki insanı kavramışsa bütün insanları kavrar.
insanın karakteri kumarda belli olur.
çoğu insanın hayal gücü gelişmemiştir. kendilerini doğrudan duygulandırmayan, ısrarla sokularak bilinçlerinin sınırına dayanmayan şeyler hayal güçlerini pek ateşlemez; fakat gözlerinin hemen önünde, hislere dokunacak yakınlıkta önemsiz de olsa bir olay cereyan etmeyegörsün, o anda aşırı bir heyecana kapılırlar ve tabiri caizse nadiren sergiledikleri duygudaşlığın yerine yersiz ve abartılı feveranı koyarlar.
tekdüze bir yaşamı olanlara, başkalarının tutkulu hareketliliği tiyatro veya müzik gibi uyarıcı bir etki yapar.
aşk yaşlı erkeklere çok pahalıya mal olur.
insanlarda minnet duygusu ender görülür ve tam da en müteşekkir olanlar bunu nasıl ifade edeceklerini bilemezler.
her zaman iddialı bir şekilde can, ruh, his dediğimiz, acı dediğimiz şeylerin aslında ne kadar zayıf, yetersiz ve kaypak olduğunu yeniden dehşetle hissediyorum; çünkü bütün bunlar en aşırı durumlarda bile ıstırap içindeki bedeni, kederden kıvranan vücudu paramparça edemiyorlar. çünkü sonuçta insan, böyle anlarda yıldırım çarpmış bir ağaç gibi devrilip ölmek yerine, atmaya devam eden nabzıyla hayatta kalıyor.