kurt vonnegut
ancak fikirlerimizin insaniliği ölçüsünde sağlıklıyız.
bilinç, her hayvanın manevi özüdür. bütün mesajların alıcısı olan "ben". her birimizin; bir farenin de, bir geyiğin de, bir garsonun da içindeki yegane can budur. kendimizi hangi abuk sabuk maceranın ortasında bulursak bulalım, özümüz şaşmaz ve saftır.
dünya kıçı kırık bir gezegendir.
kafası çalışan insanlar, zengin olmanın en iyi yollarından birinin de insanların mecburen mıhlanıp kaldıkları toprak parçalarından birine sahip olmak olduğunu anlamışlardır.
komşumun inandığı çılgınca bir şeydir hakikat.
tanrı romancılardan razı olsun. her şeyi yazmak isteyen insanlara ne kadar teşekkür etsek az. onlar olmasaydı o kadar çok şey unutulur giderdi ki!
zaman, kendi kuyruğunu yiyen bir yılandır.
antika saatler ne kadar hissedebilir ve düşünebilirse, insanlar da o kadar hissedebilir ve düşünebilirler.
insanlar forma girmeye ya da biraz kilo vermeye hemencecik heveslenirler. ama programa yazıldıktan sonra yaklaşık bir sene içinde ilgilerini kaybeder ve kulübe gelmeyi keserler. böyledir insanoğlu.
umursadığın şey sana ait değilse neyi değiştirebilirsin?
şairler tarafından tutkuyla sevilen bülbülün ötüşüne o eşsiz güzelliğini kazandıran şey, bu kuşun ancak ay ışığında öttüğü gerçeğidir.
ilerleme, bizim en önemli ürünümüzdür.
mantıklı olsun diye yaratılmamış bir evrende durmaksızın mantık aramak yorucu bir iştir.