8.09.2016

dönüş

andrey platonov

mutluluk yararlıdır.

insanlar tek başlarına hastalık çektikleri ve kendilerini sevecek kimse bulunmadığı için ölürler.

bu yaştan sonra sokaktan bir dilenci kadın olsun alması gerekecekti galiba. aile hayatı için değil, evcil bir kirpi ya da tavşan niyetine, evde ikinci bir can oluversin diye: varsın rahat huzur vermesin, ortalığı pisletsin; ama yokluğunda insanlığından çıkar kişi.

sıradan, basit bir iş için bile insanın iç mutluluğa ihtiyacı vardır.

her acı avutulamaz; bazı acılar vardır ki ancak yüreğin, uzun bir unutkanlık ya da gündelik kaygıların dalgınlığında tükenmesiyle biter.

yüreğine ya da duygularına bir kez sızan şey ne bastırılır ne de unutulur.

hayır, güneş değildir, tüm dünyayı aydınlatan bu enerji kaynağı değildir insanoğlunun sonunu getirecek olan yeryüzünde; ne de kuyruklu yıldızlar ve kara göktaşları: onlar böylesi bir hareket için fazlasıyla büyüktür. insanlar kendi kendilerine azap çektirecekler, perişan olacaklar ve en iyiler savaşarak ölürken, en kötüler hayvana dönüşecektir.

bırakın da deliliğimi benim
aklımı alanları getirin (binbir gece masalları)

insandaki en tehlikeli şey hiç de cinsel organ değildir; o her daim tekdüze, boyun eğen bir gericidir; ama düşünce, işte o bir fahişedir; hatta daha da kötüsü: sürekli kendisine hiç de ihtiyaç duyulmayan yerlerde geziniyor ve beş kuruş ödemeyene verir kendini. 

çölde ağaç yetiştiğinde insanlar da asilleşecektir.

güneş doğuyor ve batıyor, ormanlarda dallar büyüyordu. tarihi zaman sosyalizmin okyanusuna dökülmekteydi; faşizm ise tüm dünyada koca bir istihza ile son bulacaktı. suskun, alçak gönüllü kitleler, canlı ve bronzdan idollerin hükümdarlığını yok edip gülümseyeceklerdi.

insanın yüreğini avutup şenlendirebilecek tek şey başka bir insanın yüreğidir.

elbette mariya da aşık olmuş, intiharı düşünmüştü; bu acı su, büyümekte olan her yaşamı beslemiştir.

aç olup da vatanının otunu yiyen suçlu değildir.

sevgi, yokluk ve kederden oluşur. insan hiçbir şeyin yokluğunu çekmese ve kederlenmese başka bir insanı sevmezdi hiç.

kitap okuyacağım ve gerçek bir hayata başlayacağım.