düşlerini gerçekleştirmiş birinden daha sıkıcı bir şey yoktur.dil, cezadır. her şey oraya girmek ve günahları ölçüsünde orada çürümek zorundadır.
sahici sessizliğin olduğu tek yer muhtemelen güzel bir yüzdür.
muammanın en belirgin özelliği, kışkırttığı gizemin yarattığı beklentinin istisnasız her durumda hayal kırıklığıyla el ele gitmesidir; çünkü çözüm tam da, orada sadece muammanın görüntüsü olduğunu göstermekten ibarettir.
tek gerçek temsil, kendisini hakikatten ayıran boşluğu da temsil eden temsildir.
bir bebek hiçbir zaman, dilin karşısında sözcüklerden yoksun dikildiği zamanki kadar el değmemiş, uzak ve kadersiz değildir.
"insan nasıl bir zarafete sahip olur? gerçekten insan olduğunda."
"bilinmeyeni bildiğimizde bildiğimiz o değil, aslında kendimizizdir."
iktidar, potansiyelin kendi eyleminden yalıtılmasıdır, potansiyelin örgütlenmesidir. iktidar, otoritesini kesifleşen bu acının üzerinden kurar; kelimenin gerçek anlamıyla, insanın hazzını doyumsuz bırakır.
barış, insanlığın tamamen boş semasıdır; insanın yegane vatanı olarak gıyabın teşhiridir.
"dünyanın, çok uzun süredir, ona gerçekten sahip olmak için sadece farkında olması gerektiği bir şeyin düşüne sahip olduğu ortaya çıkacaktır."
ışık, karanlığın kendine gelmesinden başka bir şey değildir.