en yakın yabancı sendin
daha sürülmemişken ışığın biberi yaramıza
yaslanırken boşlukta duran bir merdivene henüz
güzdü sonsuz bir çöle takılan bakışımız
ilkyaz derken -kışı gözden kaçıran
yüzlerce eller yukarı, saygı duruşlarımız
en güçsüz kollarla-
çözüldü aşkın zarif ilmeği
bulandı aynalar duruluğu
çok gizli bir doğru gecenin toyluğunda
bilmedik çekenin yanlış bir uzaklık olduğunu
yabancıların en yakınıydın sen