yara

william shakespeare

yarayla alay eder, yaralanmamış olan

doğduğumuzda ağlarız

çünkü bu büyük maskaralar sahnesine çıkarız

doğru yolda bir kişiye

yoldan sapan bir milyon kişi düşüyor yeryüzünde

en sefil dilencinin bile

ihtiyacından fazlası bulunur çıkınında

doğruya renk gerekmez, onun rengi kendindendir

güzellik fırça istemez kendi resmini çizmeye

katıksız olursa ancak, mükemmel hep mükemmeldir

gerçek ümit kuş gibidir; kanat açıp uçtuğunda

kralı ilah yapar, sıradan insanı da kral

hırsızca kaçıp gitmek suç sayılmaz

yüreklerin taş kesildiği yerden