ağzı önce suya değen bir geyik
ilkgüz akşamlarında -o bildiğim dağlarda-
nasıl da yavuz, gözleri
ışıyan, bir soluktur sevgiye yakın
ve kara çok, acının beklenmedik yerinde
(çağırsan uzak bir yerlerden, yakın ötelere)
ormanı dolduran o
durgundur, serindir -kirli akşamlar gelir aklına-
uzun bir süre uğultular ormandan
o zaman işte ince bir dalın kırılışı vardır
ve giyinişi vardır bütün geyiklerin
(çan, çan, çan! koşuşur kuşlar göklere)
erir ince bir yosun seni
bir dağı bir dağa -yankılar, inceden-
bir göğü bir yere
çeker kayalara o koca kartallar sanki
ey hüzün sen, akşamları gelen tanrıça