herkesin kendine göre bir şeyi var.ne yapmak istediğini bilememek kadar acı verici bir şey daha yoktur.
kadın suratını boyar; çünkü suratı kendisine değil, güzelliğini takdir edecek olan erkeğe aittir. kimse kendi yarattığı bir boku boyamaz.
en kötü kabus bile iyidir hayatın kendisinden.
"kitaplarımı asla okumam. ilgilendirmiyorlar beni. edebiyata büyük bir yeteneğim var ama ona inanmıyorum." (louis-ferdinand celine)
üçüncü dünya ülkelerinde rütbe yoktur. tanrı ve kulları vardır.
resmi kurumlar tanımlayamadıkları her şeyden korkarlar. eğer herhangi bir devlet, karşısına çıkan canlı hakkında bir bilgi kırıntısına sahip değilse deliye döner. kendini tecavüze uğramış gibi hisseder. otorite sadece bilinenler üzerinde kurulduğu için, tanınmayanlar doğal düşmanlardır.
yeterli miktarda komisyonla banka şubelerine yaptırılmayacak iş yoktur dünyada.
hiçbir yere ait olmayanları iyi tanırım. her yere aitmiş gibi davranırlar.
bitkilerin hayatının insanlarınkinden çok daha ilginç olduğuna eminim. en azından onlarda karakter denilen işe yaramaz bölüm yoktur. dolayısıyla birbirlerinden nefret etmek için de bir neden bulamıyorlar.