andre gide
hiçbir başyapıt bir iş birliği ürünü değildir.
hiçbir şey herkes için iyi veya doğru değildir; herkese uygulanabilecek hiçbir yöntem, hiçbir kuram yoktur.
herkesin hile yaptığı bir dünyada gerçek insan bir şarlatan gibi görünür.
yeryüzünde kötü olan ne varsa hepsinin şeytandan geldiğine inanmaya çalışıyoruz; başka türlü yapsak, tanrı'yı bağışlamaya güç bulamazdık.
güçlü bir kafanın kaçamadığı düşünsel zindan yoktur.
her güzel nedenin altında, çoğu zaman, kendisinden aşırıldığı sanılan şeyden kazanç sağlamayı bilen becerikli bir şeytan gizlenir.
başkalarının dumanından zehirlenmemek için kendisi de tüttürmeli insan.
aynı kalamamak, azalmak korkusuyla, gelişmek zorunda bulunmak aşka vergidir, aşkı dostluktan ayıran şey de budur.
ön yargılar uygarlığın temel direkleridir.
namuslu kentsoylular kendilerinden başka türlü de namuslu olunabileceğini anlamazlar.
en güzel yollar uçurumlarda biter.
kendi eğimine uymak iyi şeydir; yeter ki yukarı doğru olsun. yaşamda önemli olan, akıntıya kapılmamaktır. bir şey bir başkasını getirir, sonra insan nereye gittiğini bilmez artık.