"insanlık tarihi, son 200 yılda en verimli dönemini yaşadı. insanoğlu kendini tanrı'dan, hiyerarşiden ve varoluşunu tanımlayan her şeyden kopardı. geriye tapınmak için elinde sadece kendi ihtiraslarının boş mihrabı kaldı.hakikati gören insan, gördüğünü yadsıyamaz. nasıl doğumdan öncesine geri dönmek söz konusu değilse, gözleri açılan bir kör de kendi isteğiyle tekrar karanlığa dönemez.
içe bakış yeteneğine sahip tek canlı türü biziz. genetik kodlamasında kendinden şüphe etme zehri bulunan tek canlı türü biziz. kabiliyetlerimizin ötesinde şeyler inşa ediyor, satın alıyor ve tüketiyoruz. maddi başarılarımızın yanılsaması içinde kendimizi kaybediyoruz. başarı olarak adlandırdığımız zirveye ulaşabilmek için yalan söylemekten ve etrafımızdakileri kandırmaktan çekinmiyoruz. diğer insanlara tepeden bakmak için tırmanıyoruz.
içimizde bir hastalık var. boğazımızda acı bir tat bırakan safra gibi yükseliyor. varlığını inkâr etmek için elimizden geleni yapıyoruz. yalanlar söylüyoruz. kendimizi oyalıyoruz. bedenimiz zihnimize karşı isyan edip "iyi değilim" diye haykırana dek varlığını inkâr ediyoruz. ama hakikat göz ardı edilemez. ancak rahatsızlığımızı öğrendiğimizde bir tedavi bulmayı ümit edebiliriz."