insanlar gün gelir gemilerini yakar ve geri dönmezler.aptalca bir mutluluk içinde yaşamaktansa mutsuz olmak; ama bilmek daha iyidir.
dünyada bir işe -ne çeşit olursa olsun- başlamaktan akıllıca bir şey yoktur.
ezilmekten kurtulan aşağılık bir insan, bu kez başkalarını ezmeye başlar.
insanın yaptığı yanlışlardan en büyüğü, başkaları karşısında gülünç olmaktan korkmasıdır.
bilinç hastalıktır. her şeyi fazlasıyla anlamak hastalıktır.
kapılarını kilitlemelerini gerektirecek bir şeyleri olmayan insanlar ne mutludurlar!
ben prensip bakımından yardımların aleyhindeyim. çünkü yardım, ıstırabın kökünü kazımaz; bir süre daha sürüklenmesine hizmet eder.
köpekler başka köpeklerin kendilerine boyun eğmelerinden hoşlanırlar.
insanlar beni yüreklendirmek için, "burada yalnızca sıradan insanlar var." diyorlar. oysa benim karmaşık bir insandan da çok korktuğum şey, sıradan bir insan zaten.