diktatörlüklerde kent yoktur; çünkü gözaltında olan her şey küçüktür.dua etmekte karanlık bir şeyler vardır hep.
tıpkı otları ayaklarımızla ezip geçtiğimiz gibi, ağzımızdaki sözcüklerle de ezip geçiyoruz pek çok şeyi.
insan başka türlü düşünüp yazabilirse başka türlü de yürüyebilir.
akıllılığın ya da aptallığın, az bilmek, çok bilmekle ilgisi yok. bazıları çok bilir ama akıllı değildir; bazıları az bilir ama aptal değildir.
insan düşündüğü şeyin yanından geçip gidebilmek için nasıl yaşamalı? sokakta yanlarından geçildiğinde dikkat çekmeyen kayıp eşyalar nasıl başarıyor bunu?
sustuğumuzda itici oluyoruz; konuştuğumuzda ise gülünç.
kar sadece iyi insanlar öldüğünde yağar derler. bu doğru değil.
gözün algılayamadığı şeyler vardır.
köylüler hiçbir zaman ince insanlar olamamışlardır.
ilkbahar ve sonbahar yaşlı insanlar için tehlikelidir; ilk sıcaklar ve ilk soğuklar yaşlıları alır götürür. oysa burada asıl tuzak yaz'dır. hangi günlerde yaşlıları çiçeğe dönüştüreceğini bilen yaz.
anne iyidir, ağaç yeşildir, su akar.
artık bütün olmayan şeyleri paylaşmak daha kolaydır.
hepimizin yaprakları var. beden buruştuğunda yapraklar yeniden çıkar; çünkü aşk bitmiştir.
duyguların merkezi beyin değildir. onların kaynağı bezler.
insanın evi yaşadığı yerdir.